معنی گسیل - فرهنگ فارسی عمید
معنی گسیل
گسیل
روانه کردن، فرستادن، روانه، فرستاده، برای مثال نومید مکن گسیل سائل را / بندیش ز روزگار آن سائل (ناصر خسرو - ۲۷۰) گسیل داشتن: فرستادن کسی به جایی، روانه کردن گسیل کردن: فرستادن کسی به جایی، روانه کردن، گسیل داشتن
تصویر گسیل
فرهنگ فارسی عمید
واژههای مرتبط با گسیل
گسیل
گسیل
گسی. قیاس شود با گیلکی اوسه کودن (فرستادن). (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین). روانه ساختن و فرستادن کسی به جایی. (برهان) (آنندراج). گسی. (جهانگیری) (غیاث) ، دفع کردن. (برهان) (آنندراج) (غیاث) : نومید مکن گسیل سائل را بندیش ز روزگارآن سائل. ناصرخسرو. ، مرخص کردن. (آنندراج) (غیاث) ، وداع کردن. (برهان)
لغت نامه دهخدا
آسیل
آسیل
(قلمکار) محتویات شکنبه گوسفند که در آب شیرین و صاف ریزند و در مرحله ّ شستن پارچه سفید ساده پیش از آنکه از آن قلمکار سازند بکار رود
فرهنگ لغت هوشیار
جدول جو جستجوی پیشرفته در مجموعه فرهنگ لغت، دیکشنری و دایره المعارف گوناگون
© 2025 | تمامی خدمات جدول جو رایگان است.