معنی فرادادن

فرادادن: دادن، شرح دادن، بیان کردن، گردانیدن
پشت فرادادن: پشت گرداندن و فرار کردن

فرادادن: به سویی متوجه کردن. پیش بردن گوش یا عضو دیگر را، چنانکه گوییم: گوش فرادادم، شرح دادن و بیان کردن: تفصیل حال وی فرادهم. (تاریخ بیهقی) ، گردانیدن ونمودن: چون به وقت میعاد لشکر دیلم حمله بردند فایق پشت فراداد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 47)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ فارسی عمید

فرا دادن: شرح دادن مطلبی را بیان کردن، بسویی متوجه کردن، یا پشت فرا دادن، پشت کردن فرار کردن یا گوش فرا دادن، نیک گوش دادن

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

پر دادن: پر دادن بکسی یا کسی را او را تشجیع کردن، آزاد گذاردن و تقویت کردن او را در کاری، تجمل و قدرت و دستگاه دادن وی را

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با فرادادن