معنی سیه پستان
- سیه پستان
- سیاه پستان، زنی که پستانش سیاه باشد، زنی که بچۀ خود را خوب پرورش ندهد، زنی که هر بچه ای را شیر بدهد، آن بچه بمیرد
واژههای مرتبط با سیه پستان
سیه پستان
- سیه پستان
- زنی که پستانش سیاه رنگ باشد، زنی که کودک خود را مراقبت و تربیت نکند، زنی که هر کودک شیر او را بخورد بمیرد
سیه پستان
- سیه پستان
- زنی را گویند که فرزند او نماند و زنی را نیز گویند که هر طفل را که او شیر دهد بمیرد. (برهان) (آنندراج) :
از خون دل طفلان سرخاب رخ آمیزد
این زال سپیدابرو وین مام سیه پستان.
خاقانی
سیاه پستان
- سیاه پستان
- زنی که فرزند او نماند و هر طفلی که شیر دهد بمیرد
سیاه پستان
- سیاه پستان
- زنی که پستانش سیاه باشد، کنایه از زنی که بچۀ خود را خوب پرورش ندهد، کنایه از زنی که هر بچه ای را شیر بدهد، آن بچه بمیرد
سیاه پستان
- سیاه پستان
- کنایه از زنی که توجهی به تربیت کودک خود ندارد، زنی که هر کودک شیر او را بخورد بمیرد
سیاه پستان
- سیاه پستان
- زنی که فرزند او نزید. (غیاث). زنی که فرزند او نماند و هر طفلی که شیر دهد بمیرد. (برهان) (آنندراج) (فرهنگ رشیدی)
سنگ پستان
- سنگ پستان
- درختی است از تیره گاو زبانیان که دارای برگهای متناوب و گاهی متقابل است. پهنک برگها قلبی شکل و مضرس میباشد میباشد. گلهایش پیوسته جام و سفید یا زردند. میوه اش بشکل آلبالوست و از آن شیره ای لزج و بیمزه استخراج کنند که در تداوی جهت رفع اسهال و ناراحتیهای دستگاه تنفس و سرفه بکار میرود. ارتفاع آن در گونه ها به 9 متر میرسد اطباء الکلبه دبق مخاطه مخیطا
سنگ پستان
- سنگ پستان
- سِپِستان، درختی گرمسیری با برگ های گرد و نوک تیز و گل های سفید خوشه ای و خوش بو، میوۀ این گیاه بیضی شکل، زرد رنگ و دارای شیرۀ لزج و بی مزه است که پس از خشک شدن سیاه رنگ می شود و در طب سنتی برای معالجۀ بیماری های ریوی به کار می رود، مَویزَک عَسَلی، داروَش، مَویزِه، سَگ پِستان، دِبق، مَویزَج عَسَلی، دارواش، شیرینَک
سنگ پستان
- سنگ پستان
- سپستان و آن دارویی باشد معروف. (برهان). رجوع به سپستان شود