معنی مستاجره

فرهنگ لغت هوشیار

مستأجره: مؤنث مستأجر، اجاره کننده. کرایه کننده. رجوع به مستأجِر و استیجار شود

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

مستاجر: کسی که خانه، دکان یا چیز دیگر را اجاره کند، اجاره کننده، اجاره دار، اجاره نشین

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

مستاجر: اجاره کننده، اجاره دار سلاکیده سلاکدار سلاک نشین، مزدور زاور آنچه باجاره داده شودمورداجاره. اجاره کننده اجاره دار، خدمتکار اجیر، کسی که ضرب مسکوکات و ساختن نقده ها در بعض مواقع بوی واگذارمیشد (صفویه) : جمع مستاجرین

فرهنگ لغت هوشیار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به پرتغالی

واژه‌های مرتبط با مستاجره