معنی قلاووز
- قلاووز
- پیشرو لشکر، رهبر، راهنما، دلیل راه،
برای مثال اندرآمد چون قلاووزی به پیش / تا برد او را به سوی دام خویش (مولوی - ۸۳)
واژههای مرتبط با قلاووز
قلاووز
- قلاووز
- ترکی پیشتاز، راهدان راهنما، ابیشه (جاسوس)، پاسدار قلاوز: و لیکن باید که قلاوورزان معتمد و راهدان باشند
قلاووز
- قلاووز
- سوارانی را گویند که به جهت محافظت لشکر در بیرون لشکر میباشند. و به تخفیف واو هم آمده که بر وزن تجاوز باشد. و با رای بی نقطه هم گفته اند، و گویند ترکی است. (برهان). = قلاوز = قلوز= قلووز = قلابوز (ترکی به کسر قاف). مقدمۀ لشکر و راهبر. (کاشغری ج 1 ص 403 و 404) (رشیدی) :
هرکه در ره بی قلاووزی رود
هر دوروزه راه صدساله شود.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 146 از معین در حاشیۀ برهان)
قلابوز
- قلابوز
- ترکی پیشتاز، راهدان راهنما، ابیشه (جاسوس)، پاسدار
قلاووزی
- قلاووزی
- پیشتازی راهدانی عمل و شغل قلاوز، راهبری دلالت راه: لشکر تاتار بی تامل بقلاوزی طاغیان شیروانی از آب گذشته، مستحفظی اردو قراولی، جاسوسی خبر گیری
قلاوز
- قلاوز
- ترکی پیشتاز، راهدان راهنما، ابیشه (جاسوس)، پاسدار مقدمه لشکر، راهبر بلد دلیل راه: هر که در ره بی قلابدوزی رود هر دو روزه راه صد ساله شود. (مثنوی. چا. خاور 146)، مستحفظ اردو قراول: بی زحمت قلاوز خار ایدون کی دست می دهد گل گلزارش ک، جاسوس خبر گیر
قلاوز
- قلاوز
- دلیل، راهنما، محافظ، پاسبان
قلاوز
- قلاوز
- قلاووز:
تا به وصل نجیب منده رسم
آی قلاوزایت یلم قنده.
سوزنی.
آن رسول حق قلاوز سلوک
گفت الناس علی دین ملوک.
مولوی.
رجوع به قلاووز شود
دلاویز
- دلاویز
- مطلوب مرغوب دلخواه، خوشبو معطر 0 مطلوب و مرغوب و دلخواه
قناویز
- قناویز
- نوعی پارچۀ ابریشمی ساده که بیشتر به رنگ سرخ است
