معنی دامغ
- دامغ
- سرش کننده، تباه کننده، خوار کننده
واژههای مرتبط با دامغ
دامغ
- دامغ
- سرشکننده، تباه کننده
دامغ
- دامغ
- سرشکننده. (آنندراج) (غیاث) ، تباه کننده. (دهار). هلاک کننده:
تو دامغ روم و از حسامت
زلزال بدامغان ببینم.
خاقانی.
قاهر کفار و باج از قاهره درخواسته
دامغ اشرار و گرد از دامغان انگیخته.
خاقانی.
، خوارکننده. (دهار)
دماغ
- دماغ
- مغز سر، ماده ای که در میان جمجعه قرار دارد، بینی هم گویند
دامی
- دامی
- صیاد را گویند، شکارگر
دامن
- دامن
- دامان، از کمر بپائین هر جامه، قسمت پائین قبا و غیره
دامق
- دامق
- تباه بی خیر
دامغه
- دامغه
- شکستگی سر که بدماغ رسد
دامع
- دامع
- خاک نمناک که آب از آن تراود
دامس
- دامس
- تاریک، مظلم، شب تار
