معنی اخلالگر
- اخلالگر
- کسی که در کاری یا امری اخلال می کند، آنکه نظم و امنیت جامعه را برهم می زند
واژههای مرتبط با اخلالگر
اخلالگر
- اخلالگر
- نظم برهم زن
اخلالگر
- اخلالگر
- کارشکن، مخل، تروریست، خرابکار، آشوبگر، انقلابی، شورشی، فتنه جو، مخرب
اشغالگر
- اشغالگر
- بزور جائی را تصرف کردن
اغفالگر
- اغفالگر
- فریفتار دروجستک
اشغالگر
- اشغالگر
- آنکه به زور و برخلاف حق جایی را تصرف می کند، سپاهیانی که به زور به کشور دیگر داخل شده و تمام یا قسمتی از آن را تصرف کنند
اشغالگر
- اشغالگر
- شخص یا نیرویی که جایی را به زور و برخلاف حق تصرف کند
اختلاسگر
- اختلاسگر
- Embezzler
اشغالگر
- اشغالگر
- آنکه شهر یا محلی را تصرف کند و غالباً بر کسانی اطلاق میشود که برخلاف حق و بزور جائی را میگیرند
اخلامور
- اخلامور
- زیرفون. نرمدار. گاوکُهُل. پالاد. پالاس. رجوع به زیرفون شود، جَمعِ واژۀ خِلال. (زمخشری). آنچه بدان سوراخ کنند. چوبهای خلال دندان، جج ِ خِلّه، بمعنی نیام شمشیر پوست پوشانیده و هر بطانه که نیام شمشیر را پوشانند و روده که بر سرهای کمان برگشته باشد و پوست با نقش و نگار. (منتهی الارب)