معنی کار و کرد
- کار و کرد
- کار و عمل، صنعت، پیشه، کار و بار
واژههای مرتبط با کار و کرد
کار و کرد
- کار و کرد
- کار و بار. (لسان العجم شعوری ج 2 ورق 235) (آنندراج) :
فزاید ز کار جهان رنج و درد
نبایست مشغولی و کارکرد.
(از لسان العجم ج 2 ورق 235)
کار و کر
- کار و کر
- کار و نیرو، مراد، مقصود
کار و کر
- کار و کر
- در نسخۀ حسین وفائی به معنی مراد و تولا و پشت وپناه است. (جهانگیری). پشت و پناه و مراد و مقصود باشد. (برهان) (آنندراج). حسین وفائی این لغت را از صحاح الفرس نقل کرده و دیگران از حسین وفائی یکی بعد از دیگری گرفته اند. اما ضبط این لغت در صحاح الفرس ’کام و کر’ است بر وزن ’بام و در’ و این ضبط اخیر فقطدر صحاح الفرس آمده است. رجوع به ’کام و کر’ شود
کار و کیا
- کار و کیا
- قدرت، توانایی، فرمانروایی، سلطنت،
برای مِثال عشق آن بگزین که جملۀ انبیا / یافتند از عشق او کاروکیا (مولوی - ۴۳)
کار و کیا
- کار و کیا
- کار عمل، امیری پادشاهی کیایی تسلط: (بر فلک جان راست صد کار و کیا در زمین این تن چو خر خاید گیا) (مثنوی)، جاه و جلال شان و مقام. کار کیا
کار و کشت
- کار و کشت
- آنچه از شخصی یا شیئی صادر شود، آنچه که کرده شود، فعل عمل، شغل پیشه، صنعت، هنر، امر
کار و کیا
- کار و کیا
- کار، عمل، امیری، پادشاهی، تسلط، جاه و جلال، شأن و مقام
دار و برد
- دار و برد
- کنایه از کر و فر، گیر و دار،
برای مِثال بپوشید رستم سلیح نبرد / به آورد گه رفت با داروبرد (فردوسی - ۳/۱۹۱)
کار و کشت
- کار و کشت
- کشت و زرع، کشاورزی
