معنی قباپوش
- قباپوش
- کسی که قبا بر تن کند، پوشندۀ قبا
واژههای مرتبط با قباپوش
قباپوش
- قباپوش
- پوشندۀ قبا:
غلام قامت آن لعبت قباپوشم
که از محبت رویش هزار جامه قباست.
سعدی (بدایع).
من ماه ندیده ام کله دار
من سرو ندیده ام قباپوش.
سعدی.
نگاری چابکی شنگی کله دار
ظریفی مهوشی ترکی قباپوش.
حافظ
قبا پوش
- قبا پوش
- کپاه پوش پوشنده قبا
شب پوش
- شب پوش
- لباس شب
شب پوش
- شب پوش
- جامه ای که شب و هنگام خواب بر تن می کنند، دستمال یا روسری که شب هنگام خواب بر سر می بندند، شب کلاه،
برای مِثال ز مستی باز کرده بند کرته / ز شوخی کج نهاده طرف شب پوش (سنائی۲ - ۴۲۳)
قصب پوش
- قصب پوش
- آنکه جامه ای از قصب بر تن کند، پوشندۀ قصب،
برای مِثال زده بر ماه خنده بر قصب راه / پرند آن قصب پوشان چون ماه (نظامی۲ - ۱۳۶)
سبزپوش
- سبزپوش
- آنکه جامۀ سبز در بر کرده باشد،
برای مِثال سبزپوشی چو فصل نیسانی / سرخ رویی چو صبح نورانی کنایه از درخت پوشیده از برگ سبز، کنایه از زمین پوشیده از گیاه و سبزه(نظامی۴ - ۶۸۵) ، سبزپوشان خطت برگرد لب / همچو حورانند گرد سلسبیل(حافظ - ۱۰۱۹)
سبز پوشان بهشت: کنایه از فرشتگان و پارسایان و اهل بهشت
فراپوش
- فراپوش
- از هوش رفته
قراقوش
- قراقوش
- ترکی بازشکاری سیاباز (قراسنقر) قراسنقر را گویند که عبارت از سنقر سیاه رنگ با نوک خمیده قوی و پنجه های یا قدرت است
قراغوش
- قراغوش
- قراقوش بنگرید به قراقوش قراسنقر را گویند که عبارت از سنقر سیاه رنگ با نوک خمیده قوی و پنجه های یا قدرت است