معنی عجزه

عجزه: عاجز، سست، ناتوان، خسته، درمانده، ویژگی آنکه عضوی از اعضای بدنش ناقص و معیوب باشد

عجزه: ته تغاری واپسین فرزند، دیر زاد فرزند که در پیری زای آوران زاده می شود، جمع عاجز، ناتوانان بی دست و پایان جمع عاجز ناتوانان ضعیفان

فرهنگ لغت هوشیار

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

عجزه: در اصطلاح بلغاء عاجز بودن شاعر یا منشی درادای غرضی که انشای آن شروع کرده نمی تواند بر نمط محمود به اتمام رساندن. (آنندراج از مطلع السعدین)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با عجزه