معنی دستوان
- دستوان
- دستبند، دستکش، قطعۀ آهن به اندازۀ ساعد که در قدیم هنگام جنگ به دست می بستند، ساعدبند، مسند و صدر مجلس
واژههای مرتبط با دستوان
دستوان
- دستوان
- دستبان. ساعدبند. ساعدی آهنین که روز جنگ دردست کنند. دستانه. دستوانه. رجوع به دستوانه شود
استوان
- استوان
- استوار محکم متین، معتمد امین، مضبوط
دستوانه
- دستوانه
- دستبند دست برنجن، ساعد بند آهنین که در روز جنگ به دست میکردند قولچاق، صدر مجلس مسند
دستوار
- دستوار
- عصا، چوبدست
خستوان
- خستوان
- اقرار کنندگان، اعتراف کنندگان
دستوار
- دستوار
- دستبند، چوبدستی، عصا،
برای مِثال وقت قیام هست عصا دستگیر من / بیچاره آنکه او کند از دستوار پای ، دستیار، مددکار، همدست،(کمال الدین اسماعیل - ۱۲۱) برای مِثال به ایران بسی دوستدارش بُوَد / چو خاقان یکی دستوارش بُوَد (فردوسی - ۸/۱۸۹)
استوان
- استوان
- استوار، پایدار، قابل اعتماد، امین، مضبوط
دستوانه
- دستوانه
- دستبند، ساعدبند آهنین که در روز جنگ در دست می کردند
دستوار
- دستوار
- چوبدستی، عصا
