معنی عادت گرفتن
- عادت گرفتن
- عادت کردن، خو پذیرفتن، خو کردن
واژههای مرتبط با عادت گرفتن
عادت گرفتن
- عادت گرفتن
- عادت کردن خوی پذیرفتن
عادت گرفتن
- عادت گرفتن
- خوی پذیرفتن. خوی کردن. معتاد شدن:
گر عقابی بگیر عادت جغد
ور پلنگی بگیر خوی گراز
عبرت گرفتن
- عبرت گرفتن
- هشیار و آگاه شدن از چیزی به وسیلۀ نظر کردن در احوال دیگران یا تجربیات خود، پند گرفتن
عبرت گرفتن
- عبرت گرفتن
- پند گرفتن یا عبرت گرفتن از چیزی. پند گرفتن از آن
عزلت گرفتن
- عزلت گرفتن
- گوشه گرفتن کناره گرفتن
کاست گرفتن
- کاست گرفتن
- خرد شدن ضعیف گشتن: (پس نه مقری تو که ملک خدای هیچ نگیرد نه فزونی نه کاست) (ناصر خسرو)
باده گرفتن
- باده گرفتن
- شراب خوردن. می خوردن. باده کشیدن. باده نوشیدن. می زدن. می گساردن. باده خوردن. باده گساردن. و رجوع به آنندراج، و باده گساری و باده گساری کردن شود:
چو وقت باده بود باده گیر و باده گسار
چو وقت بوسه بود بوسه بخش و بوسه ستان.
فرخی.
دو جهان را کند از گردش یک ساغر مست
چشمت این باده ندانم ز کجا میگیرد.
مخلص کاشی (از آنندراج)
زیادت گرفتن
- زیادت گرفتن
- افزونی یافتن: بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. (کلیله و دمنه)
کاست گرفتن
- کاست گرفتن
- ضعیف شدن. از تن خرد شدن:
پس نه مقری تو که ملک خدای
هیچ نگیرد نه فزونی نه کاست.
ناصرخسرو.
شکر است آب نعمت و نعمت نهال اوست
بی آب خوش نهال نگیرد مگرکه کاست.
ناصرخسرو