معنی کران جستن
- کران جستن
- دوری گزیدن از خلق، گوشه گرفتن
واژههای مرتبط با کران جستن
کران جستن
- کران جستن
- گوشه گرفتن دور گزیدن از خلق: (از صحبت خلق امان بجستی از قربت شه کران بجستی) (تحفه العراقین)
کرانه جستن
- کرانه جستن
- کرانه گرفتن. کرانه کردن. دوری جستن:
خبر نداری کز بس کرانه جویی و کبر
میان جانم بیرحم وار بگسستی.
خاقانی.
رجوع به کرانه گرفتن و کرانه کردن شود
فراغ جستن
- فراغ جستن
- آسودگی خواستن، آسوده گشتن آسودگی یافتن آسوده شدن، در پی آسایش و فراغ بر آمدن
کنار جستن
- کنار جستن
- گوشه گرفتن
امان جستن
- امان جستن
- زنهار خواستن. امان طلبیدن:
گر ز دیو نفس میجویی امان
رو نهان شو چون پری از مردمان.
شیخ بهایی، امروزه بکسی اطلاق شود که اثاث خانه از فرش و ظرف و مبل و جز آن رانو یا کهنه خریداری کند و در فروشگاه خود بفروشد
فراغ جستن
- فراغ جستن
- آسودگی یافتن. آسوده شدن:
همی بودیک ماه با درد و داغ
نمی جست یک دم ز انده فراغ.
فردوسی.
، در پی آسایش و فراغ برآمدن. رجوع به فراغ شود
کنار جستن
- کنار جستن
- گوشه گرفتن. (آنندراج) :
کسی گیرد آرام دل در کنار
که از صحبت خلق جوید کنار.
سعدی.
، وداع کردن، در بر کشیدن. (آنندراج)
درمان جستن
- درمان جستن
- دارو طلبیدن. درمان خواستن. علاج طلبیدن:
با درد فراق تو به جان میزنم الحق
درمان ز که جویم که ز خوی تو ندیدم.
خاقانی.
گر به داغت می کشد فرمان ببر
ور به دردت می کشد درمان مجوی.
سعدی
راه جستن
- راه جستن
- در صدد پیدا کردن راه بر آمدن، جستجوی راه کردن
