معنی گران گوش
- گران گوش
- کسی که گوشش نشنود، گوش سنگین
واژههای مرتبط با گران گوش
گران گوش
- گران گوش
- کسی که گوشش سنگین باشد آنکه دیر بشنود: گران گوشی بقزوینیی گفت: شنیدم زن کرده یی. گفت: سبحان الله تو که چیزی نشنوی این خبر از کجا شنیدی ک، کر
گران گوش
- گران گوش
- مردمی را گویند که گوش ایشان سنگین باشد، یعنی دیر بشنود و کر را نیز گویند چه گران گوشی به معنی کری آمده است. (برهان). کر. اطروش. موقور. (مهذب الاسماء) : گران گوشی به قزوینی گفت: شنیدم زن کرده ای. گفت: سبحان اﷲ تو که چیزی نشنوی این خبر از کجا شنیدی. (از منتخب لطائف عبید زاکانی چ برلن ص 163).
اگر راحت بخواهی در همه حال
بشو هر جا گران گوش و زبان لال.
میر نظمی (از شعوری ص 310)
گران گوشی
- گران گوشی
- سنگینی گوش کری: بد مشنو وقت گران گوشی است زشت مگو نوبت خاموشی است. (نظامی)
گران گوشی
- گران گوشی
- سنگین بودن گوش،
برای مِثال بد مشنو وقت گران گوشی ست / زشت مگو نوبت خاموشی ست (نظامی۱ - ۸۸)
گرانی گوش
- گرانی گوش
- ثقل سامعه. وقر:
چون سبکبار گشت هزل فروش
درخور است آن زمان گرانی گوش.
سنائی.
رجوع به گران گوش شود
گران گوشی
- گران گوشی
- کری. سنگین گوشی:
بد مشنو وقت گران گوشی است
زشت مگو نوبت خاموشی است.
نظامی.
رجوع به گران گوش شود
دراز گوش
- دراز گوش
- الاغ خر، خرگوش
گران فروش
- گران فروش
- کسی که کالایی را به بهایی گران تر از ارزش واقعی خود بفروشد
گران گیر
- گران گیر
- سختگیر دیر گیر، آنکه در امور صبر و ثبات ورزد
