معنی تلخی کش

تلخی کش: کسی که تحمل رنج و ناکامی کند

تصویری از تلخی کش — تصویر تلخی کش

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با تلخی کش

تلخی چش

تلخی چش: رنج بر. که تحمل سختی و محنت و مشقت کند:
بسا تنگ عیشان تلخی چشان
که آیند در حله دامن کشان.
سعدی (بوستان).
رجوع به تلخی و مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

تلخ وش

تلخ وش: تلخ مانند، تلخ مزه، کنایه از می، باده، برای مِثال آن تلخ وش که زاهد اُم الخبائثش خواند /... (حافظ - ۲۶ حاشیه)

تلخ وش

فرهنگ فارسی عمید

لای کش

لای کش: دردی کش، شرابخوار: بهار گشت و هوا مژده شراب رساند زمین میکده رالای کش باب رساند. (دانش آنند. لغ)

فرهنگ لغت هوشیار

تخت کش

تخت کش: آنکه زیرۀ گیوه سازد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تلخ وش

تلخ وش: تلخ گونه. تلخ مانند. و کنایه از شراب از جهت تلخیی که در آن است:
آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند
اشهی لنا و احلی من قبله العذارا.
حافظ.
رجوع به تلخ و ترکیبات آن شود

لغت نامه دهخدا

تله کش

تله کش: در تداول عامه، آنکه بیگاری کند. آنکه با مزدی سخت اندک برای کسی خدمت کند. رجوع به تله کشی شود

لغت نامه دهخدا

لای کش

لای کش: کنایه از شرابخوار است. (آنندراج) :
بهار گشت و هوامژدۀ شراب رساند
زمین میکده را لای کش به آب رساند.
دانش (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا