پاکیزه تن پاکیزه تن پاک بدن. پاک تن، عفیف. پارسا: وزان پس چنین گفت کای پهلوان توپاکیزه تن باش و روشن روان. فردوسی. چنین داد پاسخ بدان انجمن که شاهی بدانجاست پاکیزه تن. فردوسی. که پاکیزه چهرست و پاکیزه تن ستوده به هر شهر و هر انجمن. فردوسی لغت نامه دهخدا
پاکیزه جان پاکیزه جان دارای جان پاک پاک جان پاک درون پاک باطن روشن بین، جان پاکیزه جان پاک فرهنگ لغت هوشیار
