معنی الفیدن
- الفیدن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، الفختن، الفنجیدن، الفخدن، الفاختن، الفغدن، الفندن
واژههای مرتبط با الفیدن
الفیدن
- الفیدن
- بمعنی الفاختن. (فرهنگ جهانگیری). مخفف الفنجیدن. (فرهنگ نظام). اندوختن و ذخیره کردن. گرد آوردن. کسب کردن. الفغدن. الفخدن. الفختن. الفاختن. الفنجیدن. الفنج. رجوع به الفغدن و الفنجیدن و الفاختن و فرهنگ انجمن آرا و برهان قاطع و آنندراج و فرهنگ نظام شود:
صورت علم ترا خود باید الفیدن بجهد
در تو ایزد آفریدست آنچه در کس نافرید.
ناصرخسرو (از جهانگیری)
الفغدن
- الفغدن
- بهم رسانیدن جمع کردن اندوختن
الفخدن
- الفخدن
- بهم رسانیدن جمع کردن اندوختن
الزیدن
- الزیدن
- هضم کردن
سلفیدن
- سلفیدن
- سرفه کردن، پولی به عنوان رشوه یا تعارف پرداختن
الفندن
- الفندن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، اَلفَختَن، اَلفَنجیدن، اَلفَخدن، اَلفاختن، اَلفَغدن، اَلفیدن
الفغدن
- الفغدن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، کسب کردن، اَلفَختَن، اَلفَنجیدن، اَلفَخدن، اَلفاختن، اَلفَندن، اَلفیدن،
برای مِثال چو کاهلان همه خوردی و چیز نلفغدی / کنون بباید بی توشه رفتن ای منبل (ناصرخسرو - ۱۹۳)
الفخدن
- الفخدن
- جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، اَلفَختَن، اَلفَنجیدن، اَلفاختن، اَلفَغدن، اَلفَندن، اَلفیدن
لافیدن
- لافیدن
- لاف زدن، دعوی بی اصل کردن،
برای مِثال با خرابات نشینان ز کرامات ملاف / هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد ، خودستایی کردن(حافظ - ۲۵۸)
