معنی قبول افتادن

قبول افتادن

قبول افتادن

مطبوع و پسندیده شدن. مقبول واقع شدن. (ناظم الاطباء) :
صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
حافظ.
ز عرض حال که نفتد قبول یار چه حظ
چو گل به باغ نمی آید از بهار چه حظ.
واله هروی