معنی سیه سار
- سیه سار
- سیاه سر، آنکه یا آنچه سرش سیاه باشد، کنایه از زن بیچاره و بینوا، کنایه از قلمی که سرش را در مرکب زده باشند
واژههای مرتبط با سیه سار
سیه سار
- سیه سار
- ماهیی از نوع بال که دارای سری سیاه و پیه بسیار است
سیمه سار
- سیمه سار
- حیران سرگشته
سیاه سار
- سیاه سار
- ماهیی از نوع بال که دارای سری سیاه و پیه بسیار است
سیاه سار
- سیاه سار
- سیاه سر، آنکه یا آنچه سرش سیاه باشد، کنایه از زن بیچاره و بینوا، کنایه از قلمی که سرش را در مرکب زده باشند
سیمه سار
- سیمه سار
- سراسیمه، هراسان، سرگردان، آشفته و سرگشته، شوریده حال، پریشان حواس
سیه کار
- سیه کار
- سیاهکار، بدکار، ظالم
سیمه سار
- سیمه سار
- حیران، سرگشته
سیه کار
- سیه کار
- سیاهکار، بدکار، گناهکار، فاسق، سِتَمگَر، ظالِم، بیدادگَر، جَبّار، سِتَمکار، گُرداس، جائِر، سِتَم کیش، ظُلم پیشِه، جَفا پیشِه
سیه کار
- سیه کار
- کنایه از مردم بدکاره و فاسق و فاجر بدروزگار باشد. (برهان) (آنندراج). فاسق. بدکار. (غیاث اللغات). فاسق فاجر و ظالم. (فرهنگ رشیدی) :
سپیدکار وسیه کار دست و زلف تواند
تو بیگناهی از این هر دو ای ستیزۀ ماه.
سوزنی.
سیه کار شب چون شود شحنه سود
برون آید آتش ز گردنده دود.
نظامی.
بدزدید بقال از اونیم دانگ
برآورد دزد سیه کار بانگ.
سعدی.
سیه کاری از نردبانی فتاد
شنیدم که هم در نفس جان بداد.
سعدی.
رجوع به سیاه کار شود