معنی زابلی
- زابلی
- مربوط به زابل، از مردم زابل،
برای مثال از او آفرین بر سپهدار زال / یل زابلی مهتر بی همال (فردوسی - ۱/۲۷۹ حاشیه)
واژههای مرتبط با زابلی
زابلی
- زابلی
- منسوب به زابل:
وزو آفرین بر سپهدار زال
یل زابلی پهلو بی همال.
فردوسی (شاهنامه).
و رجوع به سیستانی در لغت نامه شود
زابلی
- زابلی
- ابوالثنا احمد بن محمد یکی از علماء قرن دهم هجری دولت عثمانی بود و بسال 965 هَ. ق. کتابی در اعراب القرآن تألیف کرده است. (قاموس الاعلام ترکی). و رجوع به ریحانه الادب ج 2 ص 106 شود
بابلی
- بابلی
- منسوب به بابل از مردم بابل. منسوب به بابل (مازندران) از مردم بابل
زاولی
- زاولی
- منسوب به زاول. از مردم زاول زابلی، زبان مردم زابلستان زابلی، مقامی است در موسیقی و آن شعبه نوزدهم از شعب بیست و چهارگانه موسیقی قدیم است
بابلی
- بابلی
- مربوط به بابِل، از مردم بابِل، تهیه شده در بابِل مثلاً کمان بابلی
کابلی
- کابلی
- از مردم کابل، تهیه شده در کابل،
برای مِثال ز ترکان بسی در پس پشت اوی / یکی کابلی تیغ در مشت اوی ، کولی(فردوسی - ۸/۴۵۳)
زاولی
- زاولی
- زابلی، در موسیقی از شعبه های بیست و چهارگانۀ موسیقی ایرانی
کابلی
- کابلی
- منسوب به کابل، آنچه که وابسته و مربوط به کابل باشد یا در آنجا بدست آید. یا اهلیلج کابلی. هلیله منسوب به کابل هلیله. یا تیغ کابل. تیغ ساخته کابل: (ز ترکان بسی در پس پشت اوی یکی کابلی تیغ در مشت اوی . {یا خنجر کابلی خنجر ساخته کابل: (کنون چنبری گشت پشت یلی تابد همی خنجر کابلی . {یا رقص کابلی. نوعی رقص منسوب به کابل، از مردم کابل اهل کابل
بابلی
- بابلی
- منسوب به بابِل، کنایه از جادوگر
