معنی پاکیزه خو
- پاکیزه خو
- پاکیزه خلق، خوش خلق، خوش خو
واژههای مرتبط با پاکیزه خو
پاکیزه گو
- پاکیزه گو
- پاکیزه گوی
پاکیزه رو
- پاکیزه رو
- آنکه روش پاکیزه دارد نیک رفتار درستکار. پاکیزه روی
پاکیزه خوی
- پاکیزه خوی
- آنکه خویی پاکیزه دارد پاکیزه خلق
پاکیزه رو
- پاکیزه رو
- پاک رو، خوش رفتار، نیک رفتار، پارسا
نیکو رو، زیبا، خوب روبرای مِثال یکی سیرت نیک مردان شنو / اگر نیک بختیّ و پاکیزه رو (سعدی۱ - ۸۷ حاشیه) برای مِثال خاتون خوب صورت پاکیزه روی را / نقش و نگار و خاتم پیروزه گو مباش (سعدی - ۱۰۲)
پاکیزه گو
- پاکیزه گو
- راستگو، خوش سخن
پاکیزه رو
- پاکیزه رو
- نیک رفتار. درستکار:
یکی سیرت نیکمردان
شنو
اگر نیکمردی و پاکیزه رو.
سعدی.
پدر بارها گفته بودش به هول
که پاکیزه رو باش و پاکیزه قول.
سعدی
پاکیزه خوی
- پاکیزه خوی
- مهذّب:
بدو گفتم ای یار پاکیزه خوی
چه درماندگی پیشت آمد بگوی.
سعدی.
شنید این سخن مرد پاکیزه خوی.
سعدی
پاکیزه گوی
- پاکیزه گوی
- آنکه سخنان پاکیزه گوید گوینده سخنان پاک و شایسته
پاکیزه قول
- پاکیزه قول
- پاکیزه گوی پاکیزه زبان
