سر آمار نیتار آمار نیتار کشور، سر گنجور گنجسالار کشور متصدی مالیه کشور (صفویان) توضیح در عهد صفویه وزیر اعظم که مستوفی الممالک تحت نظروی بکار مشغول بود شخصا وزیر دارایی محسوب می گردید. اما ذر واقع بیشتر امور فنی مالی مانند حسابداری و ممیزی و تنظیم بودجه برعهده مستوفی الممالک بود. اساسا مستوفی ممالک نظارت داشت. اعضای مهم زیردست مستوفی الممالک عبارت بودند از: ناظر داروغه دفتر خانه صاحب توجیه ضابطه نویس اوراجه نویس. مستوفی الممالک انتصاب کلیه مستوفیان را تحت نظارت داشت و دستورالعمل برای ماموران یا عمال مالی مقیم ولایات می نوشت، وزیر دارایی (قاجاریه) خزانه دار کشور (قاجاریه)
رئیس مستوفیان در عهد صفویه. شغل مستوفی الممالک را صاحب تذکرهالملوک (ص 16) چنین توصیف کرده است: عالیجاه مستوفی الممالک... از جمله امراء عظام، و شغل و عمل مشارالیه عظیم است و تمامت مالیات دیوانی که در کل ممالک محروسه داد و ستد می شود باید از قرار نسخجاتی که مشارالیه از دفتر نویسند و به عمال هر ولایت دهند مستند خود ساخته، از آن قرار بدون زیاد و کم داد و ستد نمایند. و تمامت تیولات و همه سالجات بیکلربیکیان و خوانین و حکام و سلاطین و رسومات وزراء و مستوفیان و کلانتران و مواجب ارباب قلم و سایر عساکر منصوره و وظایف و سیورغالات و غیر هم، و کیفیات دفتری که به مهر مشارالیه رسیده باشد، داد و ستد و تنخواه داده می شود. و وزراء دیوان اعلی بدون تصدیق مشارالیه از مالیات دیوانی چیزی داد و ستد نمی نمایند. و در مالیات دیوانی تصدیق و تجویز مشارالیه مناط اعتبار و اعتماد است. و محرران دیوان اعلی بعد از تصدیق ریش سفید هر سرکار و تجویز مشارالیه تعیین می شود. و ناظر و داروغۀ دفتر و صاحب توجیه و ضابطه نویس و اوارجه نویسان و غیر هم همگی جزومشارالیه... و بازخواست تقصیرات محرران دفتر دیوان با عالیجاه مشارالیه است. و مستوفیان جزو ممالک محروسه را به تجویز عالیجاه مشارالیه باید تعیین نمود
میرزا یوسف پسر میرزاحسن پسر میرزا کاظم پسرآقا محسن آشتیانی، معروف به ’آقا’ یا ’جناب آقا’. از رجال دورۀ قاجاریه که چون ناصرالدین شاه به او آقاخطاب می کرد همه مردم او را آقا می گفتند. میرزا یوسف پس از فوت پدرش، میرزا حسن مستوفی الممالک دوم، در سال 1261 هجری قمری از طرف محمدشاه ملقب به مستوفی الممالک گردید و در سال 1268 حکومت عراق (اراک) نیز ضمیمۀ سایر مشاغلش گشت. او مورد توجه میرزا تقی خان امیرکبیر نیز بود. در سال 1283 از طرف ناصرالدین شاه علاوه بر سمت وزارت دارائی این مشاغل نیز بعهدۀ وی واگذار گردید: ادارۀ امور آذربایجان، کردستان، قم، ساوه، زرند، ادارۀ رختدارخانه و صندوق خانه شاه، اصطبل خاصه، عمارات دولتی، ایلخی ها و غیره. در سال 1284 ناصرالدین شاه عنوان او را رئیس الوزراء کرد و در واقع وی شخص اول مملکت شد. در سال 1288 که حاج میرزا حسینخان مشیرالدوله به صدارت رسید مستوفی الممالک بکلی از کارها اعراض کرد و در دربار حاضر نشد و به آشتیان رفت. در سال 1290 دیگر بار مورد توجه ناصرالدین شاه قرارگرفت. در سال 1298 هجری قمری بعد از فوت میرزا حسین خان سپهسالار، وی صدراعظم مطلق ایران شد و در سال 1303هجری قمری درگذشت و در قم در مقبرۀ پدرش مدفون گردید. رجوع به تاریخ رجال ایران تألیف مهدی بامداد شود
