معنی لغسر
- لغسر
- کچل، تاس، دارای سر بی مو، ویژگی سری که موهای آن بر اثر بیماری یا علت دیگر ریخته باشد، مبتلا به کچلی، کل، خشنگ، چسنگ، طاس، دغسر، داغسر، اصلع، تویل، تز
واژههای مرتبط با لغسر
لغسر
- لغسر
- کچل
لغسر
- لغسر
- کچل، بی موی
لغسر
- لغسر
- شخصی را گویند که سر او موی نداشته باشد، چه لغ به معنی بی موی و صافی آمده است. (برهان). آنکه بر سرش موی نباشد
دغسر
- دغسر
- آنکه پیش سرش تا فرق موی نداشته باشد اصلع، آنکه سرش بی موی باشد
تغسر
- تغسر
- در همی
دغسر
- دغسر
- کَچَل، تاس، دارای سر بی مو، ویژگی سری که موهای آن بر اثر بیماری یا علت دیگر ریخته باشد، مبتلا به کچلی، کَل، خَشَنگ، چَسَنگ، طاس، داغسَر، لَغسَر، اَصلَع، تَویل، تَز
دغسر
- دغسر
- کچل
تغسر
- تغسر
- مشتبه و آمیخته گردیدن کار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). التباس و اختلاط کار. (از اقرب الموارد) ، پیچیده و درهم گردیدن رشته. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، چوب در پارگین افتادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). یقال: تغسر الغدیر اذا وقع فیه العیدان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
دغسر
- دغسر
- مُرَکَّب اَز: دغ + سر، که سری دغ دارد. که بر سر موی ندارد. کسی را گویند که سرش کچل و بی موی باشد. (برهان)، لغسر. و رجوع به لغسر شود، آنکه پیش سرش تا فرق موی نداشته باشد. اجله. (زمخشری)، أصلع. (تاج المصادر بیهقی) (مهذب الاسماء)