معنی بهانه جو
- بهانه جو
- کسی که دنبال بهانه می گردد
واژههای مرتبط با بهانه جو
بهانه جو
- بهانه جو
- صفت ایرادگیر، بهانه تراش، بهانه طلب، بهانه گیر، رخصه جو
بهانه جویی
- بهانه جویی
- عمل بهانه جو بهانه طلبیدن
بهانه جویی
- بهانه جویی
- ایراد بیجا گرفتن، در پی بهانه و دستاویز برای بازخواست و اعتراض گشتن، دنبال بهانه گشتن
بهانه جویی
- بهانه جویی
- عمل بهانه جو. بهانه طلبیدن. (فرهنگ فارسی معین). دست آویزی. عذرطلبی: و از حجت گویی و بهانه جویی او آگاه نه. (سندبادنامه ص 289) ، غیبت کردن. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین)
بهانه جویی
- بهانه جویی
- بهانه گیری، ایراد، بهانه تراشی، عذرتراشی
جهان جو
- جهان جو
- جوینده و طالب جهان، کنایه از پادشاه بزرگ و کشورگشا
دانه جو
- دانه جو
- که دانه جوید. دانه جوی. پژوهندۀ دانه