به معنی منش است که به معنی خوی و طبیعت باشد. (برهان). مزید علیه منش بر قیاس گزارشن و پاداشن. (آنندراج). خوی و سرشت و منش و طبیعت و مزاج. (ناظم الاطباء) ، همت و کرم. (برهان). همت و کرم و جوانمردی، وقار و گرانی و شکوه و حشمت و بزرگواری. (ناظم الاطباء) ، اندیشه. پنداشت. (یادداشت مرحوم دهخدا) : بغایت عظیم پهریخته بودند و پاکیزه در منشن و گوشن و کنشن. (مقدمۀ ارداویرافنامه ترجمه قدیم یادداشت ایضاً). رجوع به منش شود
