معنی قدرانداز
- قدرانداز
- کمانداری که تیرش خطا نرود
واژههای مرتبط با قدرانداز
قدرانداز
- قدرانداز
- شخصی باشد کماندار که تیرش خطا نخورد. (برهان). تیرانداز حکمی که تیرش خطا نکند. (آنندراج). قادرانداز:
میدهی از جا کمانداری اگر سستی کنی
از قدراندازی تیر بلاغافل مباش.
میرزارضی دانش (از آنندراج).
گو که این صف شکنان قصد ضعیفان نکنند
که در این قافله گاهی قدراندازی هست.
ملانظری نیشابوری (از آنندراج).
ازقضا چشم سیاه تو به یادم آمد
قدرانداز نگاه تو به یادم آمد.
صائب (از آنندراج).
رجوع به قادرانداز شود
قدر انداز
- قدر انداز
- تیر انداز چیره تیر انداز کار دان کمانداری که تیرش بخطا نرود
قادرانداز
- قادرانداز
- تیرانداز و کمانداری را گویند که تیر او خطا نکند. (برهان) (ناظم الاطباء). و مخفف آن قدرانداز یعنی بی خطاء:
کمند قادراندازان ندارد چین گیرائی
شود گر جمع صد کاکل پریشانم نمیسازد.
ظهوری (فرهنگ نظام از حاشیۀ برهان چ معین)
بارانداز
- بارانداز
- اسکله
خارانداز
- خارانداز
- نوعی از خارپشت است
خارانداز
- خارانداز
- خارپشت، خارپشت بزرگ تیرانداز که خارهای بلند ابلق دارد و آن ها را مانند تیر می اندازد، جوجه تیغی، تَشی، سیخول، زُکاسه، سُکاسه، رُکاشه، اُسگُر، اُسغُر، سَنگُر، سُگُر، پَهمَزَک، پیهَن، بیهَن، روباه تُرکی، کاسجوک، جَبروز، قُنفُذ
اژدرانداز
- اژدرانداز
- وسیله ای شبیه لولۀ توپ های بزرگ برای پرتاب کردن اژدر
قادر انداز
- قادر انداز
- چیر تیر کمانگری که تیر بر آماج دوزد تیر انداز و کمانداری که تیر او خطا نکند
قدر اندازی
- قدر اندازی
- تیر اندازی درست راست زنی مک زنی عمل قدر انداز
