معنی عاند
- عاند
- ستیزنده، ستیزه کار، منحرف، کسی که از راه راست برگشته و منحرف می شود
واژههای مرتبط با عاند
عاند
- عاند
- کجرو، ستیزه کار
عاند
- عاند
- ستیز کننده، کسی که از راه راست برگردد و منحرف شود، جمع عواند
عاند
- عاند
- شتر از راه برگردنده و میل کننده ج، عُنّد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، سرکش و به باطل ستیهنده. ردکننده حق، طعن عاند، نیزه ای که به چپ و راست زده شود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، عرق عاند، خوی روان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
عاند
- عاند
- وَجْره، روزی از روزهای عرب است. (از معجم البلدان)
عاند
- عاند
- وادیی است واقع در میان مکه و مدینه به مسافت یک میل، پیش از سقیا که عایذ هم گویند. (از معجم البلدان)
عناد
- عناد
- دشمنی
باند
- باند
- پارچه ای لطیف وتمیز که با آن زخم را میبندند، لفافه، نوار
عابد
- عابد
- عبادت کننده، پرستنده چیزی یا کسی
تعاند
- تعاند
- با یکدیگر عناد داشتن
