دیرکننده. دوام کننده. مدت گیرنده. بمعنی دیرند است که مدت دراز و زمان عالم باشد. (برهان) ، بدرازا کشیده. (یادداشت مؤلف) : چو پاسی از شب دیرنده بگذشت بر آمد شعریان از کوه موصل. منوچهری. چو آفتاب نهان شد نهان شد از دیده نیام او شب دیرنده تیره بود مگر. مسعودسعد (دیوان چ نوریان ص 319). چو مردمان شب دیرنده عزم خواب کنند همه خزانۀ اسرار من خراب کنند. مسعودسعد. بنگر که کنون آفتاب رایت روزم چو شب دیرنده تار دارد. مسعودسعد
