معنی پراندوه
- پراندوه
- سخت اندوهگین، بسیار غمگین
واژههای مرتبط با پراندوه
پراندوه
- پراندوه
- سخت غمگین، محزون
پراندوه
- پراندوه
- سخت غمگین. سخت غمناک. محزون. پرانده. اسیف:
بشد گیو با دل پراندوه و درد
دودیده پر از آب و رخ لاجورد.
فردوسی.
بزرگان ایران پراندوه و درد
رخان زرد و لبها شده لاجورد.
فردوسی
پراندوهی
- پراندوهی
- حالت و چگونگی پراندوه
پرانده
- پرانده
- پراندوه
پرانده
- پرانده
- پراندوه:
بگفت و دل و جان ازو برگرفت
پرانده همی ماند اندر شگفت.
فردوسی
پر اندوهی
- پر اندوهی
- حالت و چگونگی پر اندوه
پراکنده
- پراکنده
- متفرق، منتشر، پخش
پراننده
- پراننده
- آنکه می پراند
پراندیشه
- پراندیشه
- اندوهناک، ترسان
