معنی بیت الحرم

بیت الحرام

بیت الحرام

بیت الدعا. کنایه از مکۀ معظمه. (آنندراج). کعبه. بیت الله. خانه خدا. بیت العتیق:
خداوند خواندش بیت الحرام
بدو شد ترا راه یزدان تمام.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 7 ص 1846).
پیاده بیامد به بیت الحرام
سماعیلیان زو شده شادکام.
فردوسی.
به قندیل شامی شد آراسته
مساجد ز کردار بیت الحرام.
سوزنی.
صدر تو بیت الحرام اهل نظم است از قیاس
بنده از سالی بسالی زایر بیت الحرام.
سوزنی.
دیده بردار ای که دیدی شوکت بیت الحرام
قیصران روم سر بر خاک و خاقان بر زمین.
سعدی.
بدو گفت سالار بیت الحرام
که ای حامل وحی برتر خرام.
سعدی.
گرد بیت الحرام خم حافظ
گر نمیرد بسر بپوید باز.
حافظ.
رجوع به بیت الحرام شود، در اصطلاح صوفیه، بیت الحرام کنایت از قلب انسان کامل است، که حرام است بر سوای محبوب که هرکه صاحب دلی چنین باشد طلب و طالب است و هم مطلوب. (اصطلاحات شاه نعمت الله از فرهنگ مصطلحات عرفا تألیف سجادی ص 92)