معنی بزه مند

فرهنگ لغت هوشیار

بزه مند: گناه کار. ملامت پذیر. (ناظم الاطباء). اثیم. خطاکار. گنه کار. (آنندراج). عاصی. موزور. مذنب. مجرم. گنه کار. اثیم. (یادداشت بخط دهخدا) : و بنظر حقارت بدیشان نظر نکنی که بزه مند و گرفتار آیی. (تاریخ قم ص 212)

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

بره بند: کسی که گوسفند و قوچ جنگی را در آخور بندد و او را پروار کند، زبردست ماهر

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

بهره مند: دارای بهره و نصیب، سودبرده، کسی که از چیزی یا کاری سود و بهره برده باشد

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

بره بند: کسی که گوسفند یا قوچ جنگی بر آخور ببندد و پروار کند، کنایه از کسی که در کاری زبردستی و مهارت دارد، ماهر، زبردست، برای مِثال چو گرگت دراند گزند سخن / نباشی اگر بره بند سخن (ظهوری - لغتنامه - بره بند)

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با بزه مند