معنی گنگل
- گنگل
- شوخی، مسخرگی، هزل، مزاح،
برای مثال کو قدوم و کرّ و فرّ مشتری / کو مزاح گنگلیّ سرسری (مولوی - ۸۸۰)
واژههای مرتبط با گنگل
گنگل
- گنگل
- هزل شوخی ظرافت: منتظر میباش چون مه نور گیر ترک کن این گنگل و نظاره را. (مولوی)
گنگل
- گنگل
- شوخی، مزاح، مسخرگی
گنگل
- گنگل
- هزل و ظرافت و مزاح و مسخرگی. (از برهان). هزل و ظرافت. (رشیدی) :
منتظر میباش چون مه نورگیر
ترک کن این گنگل و نظاره را.
مولوی (از رشیدی).
کو قدوم کرو فر مشتری
کو مزاح گنگلی ّ سرسری
چونک در ملکش نباشد حبه ای
جز پی گنگل چه جوید جبه ای ؟
(مثنوی چ نیکلسن دفتر6ص 321)
شنگل
- شنگل
- شوخ، از شخصیتهای شاهنامه، نام شاه هند و جزو سپاهیان افراسیاب تورانی
بنگل
- بنگل
- بوته و درخت گل، ثمر بوته گل، میوه بن چتلاقوچ چاتلانقوش
دنگل
- دنگل
- کودن، احمق
زنگل
- زنگل
- زنگ درای جلاجل زمگوله
جنگل
- جنگل
- زمین وسیعی پر از درخت های انبوه، جای پر درخت و بیشه و وسعت زیادی از زمین مشجر
چنگل
- چنگل
- پنجه مجموعه انگشتان پرندگان خصوصا پرندگان شکاری، چنگ، نان گرمی که با روغن و شیرینی در یکدیگر مالیده باشند چنگای چنگال خوست، شخص باریک میان، آلتی فلزی از لوازم میز غذا خوری که دارای دسته و سه یا چهار دندانه است. سیاه تلو