معنی پولادسم
- پولادسم
- اسبی که سم های سخت دارد
واژههای مرتبط با پولادسم
پولادسم
- پولادسم
- که سمی سخت دارد:
سیه چشم و بور ابرش و گاو دم
سیه خایه و تندو پولادسم.
فردوسی.
چنان تاخت ارغون ؟ پولادسم
که در گنبد از گرد شد ماه گم.
اسدی
پولاد سم
- پولاد سم
- مرکوبی که سمی سخت دارد پولاد سنب: (سیه چشم و بور ابرش و گاو دم سیه خایه و تند و پولاد سم) (فردوسی)
پولادسا
- پولادسا
- آنچه پولاد را بساید، سایندۀ پولاد،
برای مِثال رواروزنان تیر پولادسای / در اندام شیران پولادخای (نظامی۵ - ۷۹۳)
پولادین
- پولادین
- منسوب به پولادین ساخته از پولاد فولادی فولادین: (مجرمانرا تن پولادی فرسوده شدی گر تو اندر خور هر جرم دهی باد افراء) (فرخی)، برنگ پولاد فولادی. منسوب به پولاد، فولادی
پولادرگ
- پولادرگ
- اسب قوی، پرزور و پرطاقت
پولادبست
- پولادبست
- چیزی که با پولاد استوار شده، کنایه از دیوار یا سدی که مانند پولاد محکم و استوار باشد،
برای مِثال کشیده شد از صفّ پیلان مست / یکی باره ده میل پولادبست (اسدی - ۹۳)
پولادتن
- پولادتن
- آنکه تن سخت و اندام قوی دارد،
برای مِثال همه خیل کابل شدند انجمن / بر آن کشته پیلان پولادتن (اسدی - ۲۳۱)
پولادسنب
- پولادسنب
- آنچه پولاد را بسنبد و سوراخ کند، سوراخ کنندۀ پولاد مثلاً نیزۀ پولادسنب
پولادخا
- پولادخا
- مرد قوی و خشمگین،
برای مِثال ز پولادخایان شمشیرزن / کمربسته بودی هزار انجمن ، اسب دونده و پرزور(نظامی۶ - ۱۰۳۵)
