معنی پرگس
- پرگس
- پناه بر خدا، حاشا، هرگز، معاذ اللّه، پرگست، برگست، عیاذا بالله
واژههای مرتبط با پرگس
پرگس
- پرگس
- بمعنی معاذاﷲ. (فرهنگ اسدی چ طهران و نسخۀ نخجوانی) پرگست. دورباد. هرگز:
گرچه نامردمیست، مهر و وفاش
بشود هیچ از این دلم، پرگس.
رودکی.
ناگاه صوت طبل قافله آمد
گفتم آواز طبل نامد (آمد) پرگس.
غضایری (از فرهنگ اسدی نخجوانی).
و رجوع به پرگست شود
پرگل
- پرگل
- (به ضم پ) دارای گلهای زیاد، پر از گل، (به فتح پ) هر یک از گلبرگهای گل
نرگس
- نرگس
- گلی خوشبو و زینتی با گلبرگهای سفید و زرد (نامی یونانی)
پرنس
- پرنس
- شاهزاده
پر گس
- پر گس
- هرگز، مبادا، حاشا، معاذالله، پرگس، (بهمت چون فلک عالی بصورت همچو مه رخشا فلک چون او بود ک پر گست، مه چون او (قطران) یا پر گست باد، دور باد، (سخنها که گفتی تو پر گست باد، دل و جان از آن بد کنش پست باد خ) (فردوسی)
پرنس
- پرنس
- پسر پادشاه، شاهزاده
پرگاس
- پرگاس
- تلاش کردن و در هم آویختن، طلوع آفتاب
پرگست
- پرگست
- پناه بر خدا، حاشا، هرگز، مَعاذ اللّه، پَرگَس، بَرگَست، عیاذا بالله،
برای مِثال رودکی استاد شاعران جهان بود / صدیک از او تویی کسائی؟ پرگست (کسائی - ۴۹)
برگس
- برگس
- برگست، پناه بر خدا، حاشا، هرگز، مَعاذ اللّه، پَرگَست، پَرگَس، عیاذا بالله
