معنی بیلفت - فرهنگ فارسی عمید
معنی بیلفت
بیلفت
زهره، دومین سیارۀ منظومۀ شمسی که قدما آنرا سعد می دانستند و به خنیاگری نسبت می دادند، ناهید، ونوس، بیدخت، بغدخت، خنیاگر فلک، مطربۀ فلک
تصویر بیلفت
فرهنگ فارسی عمید
واژههای مرتبط با بیلفت
بیلفت
بیلفت
ستارۀ زهره. (برهان) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (فرهنگ جهانگیری). بیدخت. (حاشیۀ برهان چ معین). رجوع به بیلغت و بیدخت شود
لغت نامه دهخدا
بیلغت
بیلغت
ستارۀ زهره را گویند. (برهان). این صورت مصحف بیدخت است. رجوع به بیدخت شود. اما در برهان (چ معین) چنین ضبطی نیست و بیلفت با ’ف’ آمده است اما بیلغت با ’غ’ مناسب تر مینماید
لغت نامه دهخدا
جدول جو جستجوی پیشرفته در مجموعه فرهنگ لغت، دیکشنری و دایره المعارف گوناگون
© 2025 | تمامی خدمات جدول جو رایگان است.