معنی کج سرشت
- کج سرشت
- کج نهاد، بد اصل، بدذات
واژههای مرتبط با کج سرشت
کج سرشت
- کج سرشت
- آنکه طبیعه بد آفریده شده بد ذات بد اصل بد گهر کج نهاد
کج سرشت
- کج سرشت
- آنکه طبیعهً بد آفریده شده است. بدذات. بداصل. بدگهر. کج نهاد. (فرهنگ فارسی معین)
کج سرشتی
- کج سرشتی
- چگونگی کج سرشت بد اصلی بد گهری کج نهادی
کج سرشتی
- کج سرشتی
- چگونگی کج سرشت. بداصلی. بدگهری. کج نهادی. (فرهنگ فارسی معین)
بد سرشت
- بد سرشت
- بد نهاد بد ذات بد اصل بد طینت مقابل نیک سرشت خوب سرشت
هم سرشت
- هم سرشت
- دو یا چند تن که در سرشت و خوی و طبع نظیر یکدیگر باشند
هم سرشت
- هم سرشت
- دو یا چند تن که از جهت سرشت و طبع و خوی نظیر هم باشند (نسبت بیکدیگر) : ازبرای انس جان اندر میان انس وجان یک رفیق هم سرشت و همدم و هم دردکو ک (سنائی)، هم طبع
کج درخت
- کج درخت
- دهی است از دهستان تبادکان بخش حومه شهرستان مشهد. جلگه ای و معتدل. سکنه 1990 تن. آب آن از رودخانه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
می سرشت
- می سرشت
- می گون. می گونه. که طبیعت می داشته باشد. که به سرشت و طینت شراب باشد. که چون می سرخگون و مستی فزا باشد. سرشته با می، مجازاً گلگون. سرخ:
دو برگ گلش سوسن می سرشت
دو شمشاد عنبرفروش بهشت.
اسدی (گرشاسب نامه ص 166)