کلمه تحسین و تعجب چنانکه زهی و این در اصل خه بود و آنچه مردم خهی را بقیاس زهی بکسر خاء خوانند غلط است. (از آنندراج). کلمه تحسین است و آن مرکب است از ’خه’ و ’ای’ بمعنی ’مرحبا’ و ’بارک اﷲ’ و ’آفرین’. (برهان قاطع) (از شرفنامۀ منیری) (از غیاث اللغات) زهی. ولی در اعجاب از حسن تنها نیست بلکه در اعجاب از قبح نیز آید. (یادداشت مؤلف) : خهی گزیده و زیبا و بی بدل چو خرد زهی ستوده و بی عیب و پاک چون قرآن. فرخی. من آن نگویم اگر کس بر غم من گوید زهی سپاه بنفرین خهی طلیعۀ شوم. سوزنی. خهی نان پخته زهی گاو زاده. سوزنی. مقام دولت و اقبال را مقیم تویی زهی رفیع مقام و خهی شریف مقیم. سوزنی. زهی کهی و خهی چشمه ای که اندر وی قرار گیرد مار شکنج و ماهی شیم. سوزنی. زهی بیان تو اسرار غیب را حاکی خهی بنان تو آثار جود را تفسیر. انوری. خهی بحزم وسیاست کمال و زیور جود. انوری. زهی بدست فلک ظل چو آفتاب رحیم خهی به کلک زحل سر چو مشتری وهاب. خاقانی
