حکم و فرمان خدا را است، فیصل امور با خدا است. برای نشان دادن تسلیم خود در شرایط بد به زبان می آوردند، برای مثال گر تیغ بارد در کوی آن ماه / گردن نهادیم الحکم للّه (حافظ - ۸۳۶)
شکر خدا را، در مقام شکرگزاری گفته می شود، سپاس خدای را، بِحَمدِ اللّٰه، المِنَّةُ لِلّه، لِلّٰهِ الحَمد، لَهُ الحَمد برای مِثال عیشم مدام است از لعل دلخواه / کارم به کام است الحمدللّه (حافظ - ۸۳۴)