معنی راه پیمایی

فرهنگ لغت هوشیار

راه پیمایی: راه پیمائی. عمل راه پیما. راه پیمودن. طی طریق کردن. راهنوردی. راهروی، پیاده برفتن براهی. راهی را بی وسیلتی از وسایل سواری طی کردن

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

راه پیمای: راه پیما. راه پیماینده. روندۀ راه. که راه طی کند. که راه پیماید. که راه رود. راهرو:
کعبه صفتند و راه پیما
باور کنی که آسمان و ماهند.
خاقانی.
و رجوع به راه پیما شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

ماه سیمایی: حالت و چگونگی ماه سیما، ماهرویی، ماه چهری، رجوع به ماه سیما و ماه چهری شود

لغت نامه دهخدا

راه پیما: آنکه به راهی می رود، رونده، مسافر، تندرو، کنایه از اسب یا استر تندرو

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با راه پیمایی