معنی دامنده
- دامنده
- بالارونده، برباددهنده
واژههای مرتبط با دامنده
دامنده
- دامنده
- نعت فاعلی از دامیدن. رجوع به دامیدن شود
داونده
- داونده
- مدعی
دارنده
- دارنده
- صاحب
درمنده
- درمنده
- بیچاره، بینوا، عاجز
دارنده
- دارنده
- مالک، چیزی که به کسی تعلق دارد
داننده
- داننده
- واقف آگاه خبردار، عالم بامعرفت، جمع دانندگان. یا قوت (قوه) داننده. قوه عاقله
درمنده
- درمنده
- بیچاره، ناتوان، عاجز،
برای مِثال بفرمود صاحب نظر بنده را / که خشنود کن مرد درمنده را (سعدی۱ - ۸۶)
دامیده
- دامیده
- بالارفته، بربادرفته، بادبرده
دارنده
- دارنده
- کسی که چیزی دارد، دارا، چیزدار، مالک
