معنی حرام خوار
- حرام خوار
- آنکه مال حرام می خورد، کسی که آنچه را خوردنش شرعاً منع شده است می خورد
واژههای مرتبط با حرام خوار
حرام خوار
- حرام خوار
- آنکه مال حرام بخورد
حرام خوار
- حرام خوار
- کسی که مال حرام می خورد، رشوه خوار، رشوه گیر، مفت خور، تنبل
حرام خوار
- حرام خوار
- حرام خور: علما بر مراد ظالمان و فاسقان سخن گویند و حرام خوار و بی پرهیز شوند. (قصص الانبیاء جویری ص 13)
حرام خوار
- حرام خوار
- حرام خواره، حرام خور، حرام لقمه، حرام توشه، حرام روزی
حرام خواری
- حرام خواری
- عمل حرام خوار. عمل حرام خوردن:
روبهان از حرام خواری گرگ
کآفتی بود سهمناک و بزرگ.
نظامی (هفت پیکر ص 312).
رجوع به حرام خوردن شود
حرامخوار
- حرامخوار
- آتشخوار نبوم به بر مغانمغرور - آتشخواری ز آب انگور (خاقانی)
شراب خوار
- شراب خوار
- شراب خور، باده خوار، می خواره، می پرست
غراب خوار
- غراب خوار
- آنکه غراب را می خورد خورنده زاغ و کلاغ، زغال خوارنده: طاوس غراب خوار هر دم گاورس ز چینه دان بر انداخت. (خاقانی)
گران خوار
- گران خوار
- بسیار خورنده پرخور شکم پرست: آن سبک روح همچو روح برفت وین گران خوار همچو ریگ بماند. (مجد الدین محمد بن عدنان)