معنی باده پیمایی

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

باده پیمای: باده خوار. شرابخوار. (آنندراج) :
من از رنگ صلاح آن دم بخون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد.
حافظ.
رجوع به باده پیما شود.

لغت نامه دهخدا

بادیه پیمائی: عمل بادیه پیما. بادیه پیمودن. بادیه طی کردن. بادیه درنوردیدن:
رهروی روی به تنهائی کرد
بهر حج بادیه پیمائی کرد.
جامی (از فرهنگ ضیا)

لغت نامه دهخدا

بادیه پیمای: آنکه بادیه پیماید. روندۀ در بادیه. صاحب آنندراج آرد: از عالم دوزخ آشام است. نورالدین ظهوری گوید:
جرس محمل مقصود چنین نغمه سرا
به ثنای قدم بادیه پیمای من است.
(از آنندراج).
صیدگری بود عجب تیزبین
بادیه پیمای و مراحل گزین.
نظامی.

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با باده پیمایی