معنی سگ منش

سگ منش: بدخو، بی ادب، گستاخ

تصویری از سگ منش — تصویر سگ منش

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با سگ منش

سگمنش

سگمنش: بی ادب و گستاخ. (ناظم الاطباء) :
و آن سگ منشان سگی نمودند.
نظامی

لغت نامه دهخدا

بی منش

بی منش: پست، سبک

بی منش

فرهنگ لغت هوشیار

پر منش

پر منش: خردمند پر خرد، ارجمند بزرگ، پر مایه رسا بلیغ کامل، جسور دلیر: پر قوت، خودپسند مغرور متکبر، سر کش

فرهنگ لغت هوشیار

سگ مگس

سگ مگس: گونه ای مگس که از مگسهای معمولی کمی بزرگتر است و مگسی است موذی و سمج و چسبنده و دارای پاهای دراز و چنگالهای قوی و خون سگ و اسب و حیوانات دیگر را میمکد

فرهنگ لغت هوشیار

سگ کنک

سگ کنک: مهر گیاه استرنگ بیروح الصنم. توضیح وجه تسمیه آن از آن جهت است که کندن آن را شوم و موجب مرگ کننده دانند از این رو چون خواهند آن را بکنند اطراف آن را خالی کنند و یکسر طنابی را بر کمر سگی بندند و سگ رل نهیب زنند تا بدود در این اثنا گیاه کنده شود

فرهنگ لغت هوشیار

وه منش

وه منش: به منش، نیک نهاد، نیکوسرشت، نیک اندیش

وه منش

فرهنگ فارسی عمید

سگ مگس

سگ مگس: نوعی مگس که پاهای دراز دارد و به بدن سگ و اسب و بعضی حیوانات دیگر می چسبد و خون آن ها را می مکد

فرهنگ فارسی عمید

بی منش

بی منش: مُرَکَّب اَز: بی + منش، پست. سبک:
فرستاده ای بی منش برگزید
که آن خلعت ناسزا را سزید.
فردوسی.
کنون بی منش زینهاری شدم
ز اوج بلندی به خواری شدم.
فردوسی.

لغت نامه دهخدا

کی منش

کی منش: صاحب طبع شاهانه. شاه طبیعت. بزرگ منش:
چنین داد پاسخ که ای کی منش
ز تو دور بادا بد بدکنش.
فردوسی

لغت نامه دهخدا