معنی ستیزگری
- ستیزگری
- عمل و حالت ستیزه گر
واژههای مرتبط با ستیزگری
ستیز گری
- ستیز گری
- عمل و حالت ستیزه کار
ستیزگاری
- ستیزگاری
- عمل ستیزگار و ستیزگر: اپرویز از آنجا که ستیزگاری و بدخویی اورا بود نبشت که... (فارسنامۀ ابن البلخی ص 105)
ستیزگر
- ستیزگر
- متمرد، لجوج، سرکش
ستیزگر
- ستیزگر
- لجوج، متمرد، سرکش، ستیزکار
ستیزگر
- ستیزگر
- ستیزه گر، لجوج، متمرد
ستیزگی
- ستیزگی
- لجاجت و خصومت و منازعه و مناقشه. (ناظم الاطباء)
ستیزگر
- ستیزگر
- متمرد و سرکش و نزاع جو. (ناظم الاطباء). ستیزگار. ستیزه گار. ستیزکار. ستیزه کار
ستیزگی
- ستیزگی
- سرکشی، عناد، لجاج، ستیز، لجاجت، جدال
تیزنگری
- تیزنگری
- ظرافت
