نوباوه. (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی). میوۀ نوباوه و نورسیده را گویند. (برهان). میوۀ نوباوه و نوبر است. (انجمن آرا) (آنندراج). نوباوه و میوۀ نورسیده. (غیاث اللغات) : برد بوستانبان به ایوان شاه تراهی ولی هم ز بستان شاه. سعدی
همدیگر صلح نمودن و آرمیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). توادع، و آن از معنی وداعه است. (اقرب الموارد). رفتار قوم به آرامش و رفق با یکدیگر. (از المنجد) : تراهی القوم، تعاملوا برفق و وداعه. (المنجد)
