مرضع مرضع نعت فاعلی از مصدر ارضاع. رجوع به ارضاع در ردیف خود شود. زن که بچۀ شیرخواره دارد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و چون صفتی است مخصوص اناث لذا احتیاجی به تاء تأنیث ندارد. (از اقرب الموارد). ج، مرضعات و مَراضع و مراضیع. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
مرضع مرضع سر پستان و هر جایی که مکیده شود. ج، مَراضع. (ناظم الاطباء). پستان. (یادداشت مرحوم دهخدا) لغت نامه دهخدا
