معنی گشته سر

گشته سر: سرگشته، سرگردان

تصویری از گشته سر — تصویر گشته سر

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با گشته سر

گشته سر

گشته سر: سرگشته سر گردان: لیک چو خورشید بود جلوه گر ذره بناچار شود گشته سر. (امیر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار

گشته سر

گشته سر: قلب سرگشته. (آنندراج). سرگردان:
گرچه بسوزد دل حربه ز تاب
کی دهدش چشمۀ خورشید آب
لیک چو خورشیدبود جلوه گر
ذره بناچار شود گشته سر.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گشته سوز

گشته سوز: مجمری که عطریات را در آن سوزانند

گشته سوز

فرهنگ لغت هوشیار

گشاده سر

گشاده سر: روباز بی حجاب

گشاده سر

فرهنگ لغت هوشیار

چشمه سر

چشمه سر: مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’از مزارع کوه غر کرمان است’. (از مرآت البلدان ج 4 ص 235)
مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’از قراء و مزارع طبس است’. (از مرآت البلدان ج 4 ص 235)

لغت نامه دهخدا

گشته سوز

گشته سوز: مجمری که عطریات را در آن سوزانند. (از انجمن آرا). رجوع به گشته شود

لغت نامه دهخدا

گشاده سر

گشاده سر: بی حجاب. سرباز. روی گشاده:
گشاده سر کنیزان و غلامان
چو سروی در میان شیرین خرامان.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پشته ور

پشته ور: سمت پشت، از راه پشت سر، پشت بدن

فرهنگ گویش مازندرانی

پشته سره

پشته سره: از مراتع نشتای عباس آباد، پشت منزل

فرهنگ گویش مازندرانی