معنی شاخ بن

شاخ بن: درخت. (فرهنگ نظام). شاخ درخت:
ز باغ تو منزلگهی خواستن
می آوردن و مجلس آراستن
گلی چیدن از وی به هر شیوه ای
چشیدن ز هر شاخ بن میوه ای.
امیرخسرو (از آنندراج و فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

شاه بن: میوه ای است ریز و بامغز که مردم آن را می خورند. قسم کوچک بن یعنی، حبه الخضرا باشد. (مخزن الادویه در کلمه حبه الخضراء). رجوع به حبه الخضراء شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ گویش مازندرانی

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

شاش بند: مرضی که بر اثر آن بول از مجری خارج نشود و شخص نتواند ادرار کند حبسالبول

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

شاخابه: نهر، جوی کوچکی که از رودخانه یا دریا جدا شود، در علم زمین شناسی خلیج

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با شاخ بن