معنی سراگوش
- سراگوش
- پارچه ای که زنان با آن سر و گیسوهای خود را بپوشانند، بافته ای از مروارید با دنبالۀ پارچه ای دراز که بر روی سر قرار می گرفته و گیس ها را می پوشانید، روسری، گیسو پوش
واژههای مرتبط با سراگوش
سراگوش
- سراگوش
- کیسه ای دراز که زنان گیسوی خود را در آن نهند گیسو پوش
سراگوش
- سراگوش
- روسری، چارقد، بافته ای از مروارید که در قدیم بر سر می گذاشتند و دنباله آن پارچه درازی بوده که گیسو را می پوشاند، سراغوش
سراگوش
- سراگوش
- سرآغوش. سرآغوج. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). بمعنی سراغوش. (برهان). سرآغوش و سرآغوج. (آنندراج)
سراگون
- سراگون
- سرنگون سرازیر
سراگون
- سراگون
- سرنگون، سربه پایین، سربه زیر، سرازیر، واژگون، وارو
سراغوش
- سراغوش
- روسری، چارقد، بافته ای از مروارید که در قدیم بر سر می گذاشتند و دنباله آن پارچه درازی بوده که گیسو را می پوشاند، سراگوش
سراغوش
- سراغوش
- پارچه ای که زنان با آن سر و گیسوهای خود را بپوشانند، بافته ای از مروارید با دنبالۀ پارچه ای دراز که بر روی سر قرار می گرفته و گیس ها را می پوشانید، روسری، گیسو پوش،
برای مِثال ای نهان داشتگان موی ز سر بگشایید / وز سر موی سرآغوش بزر بگشایید (خاقانی - ۱۶۱)
سراگون
- سراگون
- سرنگون باشد که سرازیر است. (برهان). سرنگون. (رشیدی) (آنندراج) :
سر به فلک برکشید بی خردی
مردمی وسروری سراگون شد.
ناصرخسرو
سیاگوش
- سیاگوش
- سیاه گوش نوعی گربه ی وحشی درشت جثه