معنی زاویه نشین

زاویه نشین: منزوی، گوشه گیر، آنکه از مردم دوری گزیند و در خانقاه به عبادت و ذکر مشغول شود

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

زاویه نشین: گوشه گیر. منزوی. زاویه گیر. رجوع به زاویه نشینی و زاویه گرفتن و انزوا و منزوی شود

لغت نامه دهخدا

زاویه نشین: انزواطلب، خلوت گزین، خلوت نشین، خلوتی، رهبان، گوشه گیر، گوشه نشین، معتزل، معتکف، منزوی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

فرهنگ لغت هوشیار

زاویه نشینی: عزلت اختیار کردن. گوشه نشینی. از مردم دوری گزیدن. انزواء. تزوی. و رجوع به زاویه گرفتن شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با زاویه نشین